Adwentowe śpiewanie

Czy znasz i lubisz śpiewać kolędy? Dla zdecydowanej większości z nas to pytanie retoryczne, bo niewiele jest osób, które pozostają na nie obojętne i nie kultywują tradycji ich śpiewania. Jeśli jednak zapytać o pieśni adwentowe, tu odpowiedzi wcale nie muszą być już tak jednoznaczne. Tymczasem wiele z nich to piękne utwory liturgiczne o niezwykle bogatej, religijnej treści.

Adwent to czas, w którym oczekujemy na powtórne przyjście Jezusa Chrystusa, a także na upamiętnienie Jego pierwszego przyjścia w ciele ludzkim. Rozpoczyna się od niedzieli, która przypada pomiędzy 27 listopada a 3 grudnia, i trwa do 24 grudnia.

W adwencie przygotowujemy się do Bożego Narodzenia, co odbywa się na dwa sposoby. Wspominamy pierwsze przyjście Syna Bożego do ludzi. Równocześnie jednak okres ten kieruje naszą uwagę ku powtórnemu przyjściu Chrystusa na końcu czasów. Z tego względu adwent to okres radosnego, ale i pełnego zadumy oczekiwania. Znajduje to odzwierciedlenie w pieśniach religijnych śpiewanych w tym czasie.

Pieśni adwentowe można podzielić na dwie grupy: „rorate” i „pieśni zwiastowania”. Rorate to utwory wyrażające tęsknotę za Zbawicielem, które tradycyjnie śpiewane są podczas mszy roratnich. Ich nazwa pochodzi od słów psalmu 44: „Rorate caeli desuper et nubes pluant iustum”. Przykładami takich pieśni są: „Pan jest blisko”, „Niech się radują”, „Przyjdź, Panie Jezu”, czy „Stwórco gwiaździstych przestworzy”. Tradycyjnie śpiewa się je w pierwszym okresie adwentu – do 16 grudnia.

Pieśni zwiastowania to pieśni, które opowiadają o zwiastowaniu Maryi i o tajemnicy wcielenia Syna Bożego. Jako przykładowe tytuły można tu wymienić: „Archanioł Boży Gabryjel”, „Córko syjońska”, „Niebiosa, rosę ślijcie”, „Głos wdzięczny z Nieba wychodzi” czy „Zdrowaś bądź, Maryja”. Pieśni zwiastowania wykonuje się w drugim okresie adwentu – od 17 do 24 grudnia.

Adwent to szczególny czas w roku liturgicznym i życiu każdego chrześcijanina. W jego lepszym przeżyciu pomóc może śpiewanie pięknych adwentowych pieśni.